نقش مادر
نقش كدام يك از پدر و مادر در تربيت فرزند ،بيشتر است ؟
جواب : ويژگي هاي آ فرينشي و شخصيتي مادر، رسالتي را بر دوش وي نهاده است كه از عهده پدر بر نمي آيد . البته پدرهمواره دربرابر فرزندان خود مسؤول است و بايد نقش خود را دركنارمادر و باهماهنگي او ايفا كند.
به طور طبيعي ، پسر از پدرو دختر از مادر الگو مي گيرد؛ اما به دو دليل ، نقش مادر بيشتر است :
1) رابطه عاطفي فرزند(چه دختر چه پسر) با مادر ، از رابطه با پدر افزون تر است.
2) كودك (چه دختر چه پسر) بيشترين زمان دوران كودكي را با مادر صرف مي كند.
بر اساس يك محاسبه ، كودك از لحظه تولد تا پايان دوران كودكي (12سالگي) 95 هزار ساعت زندگي مي كند. از اين 95 هزار ساعت، 5هزار ساعت در مدرسه و5هزار ساعت ديگردر كوچه ومحله (غير خانه ومدرسه) است وبقيه، يعني 85هزار ساعت ديگر را مستقيم يا غير مستقيم در دامن مادر به سر مي برد.
بنابراين نقش مادر، مهم تر است.
محبت مادر سرنوشت زندگي كودك را رقم مي زند. فقدان يا كمبود محبت مادر نسبت به فرزند، زمينه را براي بي اشتهايي ، بي خوابي وفرياد زدن در خواب ، خيس كردن رختخواب ، زود خشمگين شدن وتند خويي ، تقليدهاي بي مورد و ادا واطوارهاي ناصواب در جهت خودنمايي فراهم مي كند. كودكي كه دچار بي مهري شده به آغوش هر كس پناه مي برد و بسا به زودي فريب مي خورد.
راز انحراف بسياري از دختران و پسران را بايد در همين بي مهري ها وبي اعتنايي ها جست.
با نگاهي به زندگي بزرگان ديني وافراد موفق اين ادعا ثابت مي شود كه ايشان پيشرفت خود را مديون محبت وپشتيباني مادرخود بوده اند. بزرگاني چون شهيد بهشتي، علامه طباطبايي ، شيخ انصاري و... مادراني وارسته داشته اند كه آنان را با قلبي پاك وبا ياد خدا بزرگ كرده اند.
جنايتكاران تاريخ نيزبه طور معمول، از دامان پاك مادري وارسته محروم بوده اند. روزي صداي مادر حجاج بن يوسف (جنايتكار تاريخ) از خانه اش شنيده مي شد كه با صداي بلند مي گفت:
هل من سبيل الي خمر فاشربها ام من سبيل الي نصربن حجاج
آيا راهي به شراب هست تا آن را بنوشم وآيا راهي به خانه نصربن حجاج هست تا...(نصربن حجاج، جواني بود كه مادر حجاج بن يوسف، عاشق او شده بود).
امام خامنه ای : شما جوان های دانشجو، افسران جوان این جبهه اید؛ نگفتیم سربازان؛ چون سرباز فقط منتظر است که به او بگویند پیش؛ برود جلو؛ عقب بیا، بیاید عقب. یعنی سرباز، هیچ گونه از خودش تصمیم گیری و اراده ندارد و باید هر چه فرمانده می گوید، عمل کند. نگفتیم هم فرماندهانِ طراح قرارگاه ها و یگان های بزرگ؛ چون آنها طراحی های کلان را می کنند. افسر جوان، توی صحنه است؛ هم به دستور عمل می کند، هم صحنه را درست می بیند؛ با جسم خود و جان خود، صحنه را می آزماید. لذا اینها افسران جوانند. دانشجو، نقشش این است. حقیقتاً افسران جوان، فکر هم دارند؛ عمل هم دارند؛ توی صحنه هم حضور دارند؛ اوضاع را هم می بینند؛ در چهارچوب هم کار می کنند.