هشدار آیت الله مکارم نسبت به خرافات در پایان ماه صفر
خبرگزاري فارس: آيت‌الله مكارم‌شيرازي، بوسيدن درب
مساجد در پايان ماه صفر را خرافه خواند و از مردم
خواست به جاي چنين اعمالي به قرآن و ائمه اطهار(ع)
متوسل شوند.
به گزارش گروه آيين و انديشه فارس به نقل از رسا، آيت‌الله مكارم شيرازي از مراجع تقليد، با اشاره به برخي اعمال عوامانه در پايان ماه صفر از جمله بوسيدن درب مساجد متعدد و تبريك گفتن به يكي از معصومين و كارهاي ديگري از اين قبيل گفت: اين يكي از خرافات عوام است، دستور ديني براي بوسيدن درب مساجد و تبريك گفتن به حضرت زهرا(س) در پايان ماه صفر وجود ندارد.
وي افزود: ما هميشه به ياد حضرت زهرا (س) و ساير معصومين (ع) هستيم و هميشه به مساجد احترام مي‌گذاريم؛ اما اين كاري است كه عوام پيش خودشان اختراع كرده‌اند و هر روز هم چيزي به آن مي‌افزايند.
اين مرجع تقليد تصريح كرد: اگر اين گونه اعمال ادامه يابد به قدري حجم بدعت‌ها و خرافات افزايش خواهد يافت كه اصل مذهب تحت‌الشعاع قرار خواهد گرفت و اين خطر بزرگي است، بنابراين بايد با زبان منطقي جلوي اين كار را گرفت.
اين مفسر برجسته قرآن كريم درباره عمل جايگزيني براي اين كار اظهار كرد: قرائت قرآن در مساجد، توسل به ائمه اطهار(ع)، ذكر خدا گفتن و اطعام به فقرا بهترين جايگزين براي چنين كاري است. مردم بدانند انجام اعمالي كه در شرع وارد شده، براي زندگي آنها آثار و بركات فراواني خواهد داشت.
آيت‌الله مكارم‌شيرازي، در باره دليل گسترش اين اعمال گفت: برخي از مردم براي حل مشكلات خود به اين‌گونه مسائل روي مي‌آورند؛ در حالي كه حل مشكلات راه‌‌حل‌هاي بسيار مناسبي دارد، به عنوان مثال خواندن دو ركعت نماز شب با توجه قلب، به درگاه الهي بسياري از مشكلات زندگي را حل خواهد كرد.
وي تأكيد كرد: آيات مختلفي براي حل مشكلات وجود دارد و مردم مي‌توانند براساس دستورات قرآني و شرعي مشكلاتشان را حل كنند، كمك به ايتام و نيازمندان يكي از اين راه‌هاست.
اين مرجع تقليد در پايان خاطرنشان كرد: متأسفانه برخي مواقع مردم براي حل مشكلات خود، مسلمات دين را رها مي‌كنند و به خرافات روي مي‌آورند در حالي كه اين كارها هيچ اثري براي حل مشكلات آنها ندارد.
امام خامنه ای : شما جوان های دانشجو، افسران جوان این جبهه اید؛ نگفتیم سربازان؛ چون سرباز فقط منتظر است که به او بگویند پیش؛ برود جلو؛ عقب بیا، بیاید عقب. یعنی سرباز، هیچ گونه از خودش تصمیم گیری و اراده ندارد و باید هر چه فرمانده می گوید، عمل کند. نگفتیم هم فرماندهانِ طراح قرارگاه ها و یگان های بزرگ؛ چون آنها طراحی های کلان را می کنند. افسر جوان، توی صحنه است؛ هم به دستور عمل می کند، هم صحنه را درست می بیند؛ با جسم خود و جان خود، صحنه را می آزماید. لذا اینها افسران جوانند. دانشجو، نقشش این است. حقیقتاً افسران جوان، فکر هم دارند؛ عمل هم دارند؛ توی صحنه هم حضور دارند؛ اوضاع را هم می بینند؛ در چهارچوب هم کار می کنند.